Loopstage Lanzarote !

Omdat het iets was die ik altijd al eens willen doen heb en de gelegenheid zich onverwachts aanbood, kon ik begin januari een weekje op loopstage naar Lanzarote.
Hoewel ik vooraf mijn twijfels had of Lanzarote wel de geschikte plaats was voor een pure loopstage, moet ik nu zeggen : Ik kan me geen betere plek op deze planeet inbeelden dan Lanzarote voor een trainingskamp van een week!

Aangezien ik momenteel niet echt belangrijke wedstrijden in het vooruitzicht heb, legde ik het accent van mijn trainingen op aeroob vermogen. De meeste trainingen werden zo dus afgelegd in de zone 70 - 84% van mijn maximale hartslag. Omdat ik er eigenlijk met zo goed als niemand rekening moest houden en er een soort van Keniaanse lopers-levensstijl op na kon houden (Lopen - eten - luieren - slapen - lopen - eten - slapen) deelde ik de trainingen meestal op in 2 sessies.
De intervaltraining stond die week op een wat lager pitje: enkele 200meters op de piste en een op marathongevoel gelopen halve marathon.

Indrukken

De eerste dag was ik wat onwennig, iedereen liep zo een beetje een standaardtoertje op een verharde weg, goed er was een mooi zeezicht, maar daarvoor had ik geen 4 uur op een vliegtuig gezeten.

Gelukkig geraakte ik aan een boekje met wat suggesties voor tochtjes en dan was het hek van de dam! Op minder dan 2 kilometer van het domein waar ik verbleef, bevond ik me in een heel andere wereld, onverharde wegen, trails en heuvels, waar bijna geen mens te bekennen was ! Ik was op slag verliefd op dit eiland.

Halve Marathon

Op dinsdag was er de wekelijkse halve marathon, een informele wedstrijd waar er niks te winnen viel behalve de eer en vriendschap. Op papier was ik zeker niet de sterkste loper van de 17 deelnemers, er waren 5 deelnemers met snellere tijden op de marathon en er was een Noors meisje die allemaal identieke pr's had als ik, behalve dan haar marathon pr, die was een kwartier sneller dan de mijne!
Toch kwam ik redelijk snel op kop en na 5 km kon ik mijn laatste kompaan afschudden. Ik liep door een schitterend landschap op een redelijk comfortabel tempo, een fotograaf -James Holtquist- trok onderstaande veelzeggende foto. Uiteindelijk eindigde ik als eerste in een tijd van 1h18min50s en had bijna 3 minuten voor op de tweede.
Deze overwinning had als plezierig neveneffect dat ik aantal toffe gasten leerde kennen waarmee ik dan regelmatig mee ging lopen. Na een dag of twee kon ik me nauwelijks nog voorstellen dat ik deze mensen nog maar pas kende, het leek of we al jaar en dag samen liepen !

Balans

Dit was echt een heerlijke stage, het deed echt pijn om er al zo snel weer weg te moeten gaan. Ik ben diegenen die me deze kans&vertrouwen gegeven hebben echt dankbaar ! Merci L. Merci V.!