Gray skies are just clouds passing over.

Nog steeds ben ik een beetje op de sukkel, maar ik houd de moed erin, het is niet de eerste keer in mijn loopcarriere dat de training niet wil vlotten. De truc is het niet proberen te forceren, en te lopen zoveel je lichaam aan kan ... maar het blijft frustrerend. De ene week heb je echt eventjes uitzicht op de achterste regionen van de Belgische subtop en enkele weekjes later verblijf je weer in het vagevuur van de nobele onbekenden. Tja ...

• zaterdag : rust, net wanneer ik wou lopen trok er een helse sneeuwstorm over de streek - slechte reden om niet te lopen, ik weet het :(
  
• zondag: 5km rustig
  
• maandag : 12 km - ziek
  
• dinsdag: 16 km , verdeeld over 2 loopjes
  
• woensdag: 19 km met Hermes, rechter Hamstring verrokken
  
• donderdag: 11km ging echt niet goed met been
  
• vrijdag: rust opnieuw - maar nu verplicht ...
  

week zoveel

• vrijdag: 7k met Lies
• zaterdag: 10km met enkele heuvelsprintjes.
  
• zondag: ochtend 10 km loslopen, 'savonds een snelheidstest 7km
• maandag: 10km
  
• dinsdag: 25km, keelpijn
  
• woensdag: clubtraining, 16km
• donderdag: 17km
• vrijdag: 8km; last van mijn knie.

't Liep deze week niet zo lekker, het weer zit niet meer, en mijn lichaam werkt wat tegen. Ik neem momenteel geen risico (die knie kan echt wel lastig zijn) en las een extra rustdag in (zaterdag) beter nu wat minder dan binnen 2 weken, een week in de gym van club La Santa te moeten doorbrengen !

herstel

Deze week was de training een stuk minder dan de voorbij weken zowel op kwantiteit als kwaliteit moest ik een stap terug zetten, de inspanning die ik de zondag in Boechout gedaan had woog zwaar door op de rest van de week.

• zaterdag: net geen 7km loslopen
• zondag: Veldloop van 9,1 km ; 14km in totaal
• maandag: 20 km variabel tempo
• dinsdag: rust
• woensdag: clubtraining, lange helling, niet voluit gegaan 16 km
• donderdag: trage duurloop 13 km
• vrijdag: 7km jog.
  

XC Boechout.

Vandaag trok ik naar de cross van SGOLA Boechout voor mij was dit mijn verste verplaatsing ooit, gelukkig moest ik zelf niet rijden en kon ik meerijden met Alexander R. Diaz, een loper die toch een serieus aantal trappen hoger staat in de loophierarchie ! Maar goed, de rit naar het verre Antwerpen was snel voorbij en de terreinen van SGOLA waren vlug gevonden.

Na de plotse dooi van gisteren was het parkoer dra... nee, zeg maar een modderpoel! Maar goed ik had mij voorgenomen om mijn best te doen en een beetje modder ging mij niet tegenhouden!

De Wedstrijd

Na enkele bemoedigenden woorden voor de start van onze goede vriendin H. was ik voor mijn doen redelijk goed weg, vooraan had Diaz had samen met Lunders al snel een kloofje geslagen, die gedurende de wedstrijd enkel maar groter werd.

Zelf deed ik wat ik kon, ik liep in een groepje van vier, aangezien ik geen enkele medeloper kende was ik aangewezen op mezelf om te bepalen of het niet te snel was en om eerlijk te zij , het was op de limiet! Maar ik wou niet afgeven, niet hier, niet op deze dag.
In de voorlaatste ronde kwam er een loper aansluiten die zijn krachten duidelijk beter verdeeld had, ik sloot zo lang mogelijk aan en kon zo 2 van de 3 gezellen achter laten, er was nog eentje mee (achterna hoorde ik dat dit Verschoren Bart was die normaal gezien toch een maatje of 2 groter is dan ik, mindere dag voor hem?), die in de laatste kilometer nog een serieuze versnelling in de benen had ... uiteindelijk werd ik 12de iets waar ik tevreden mee ben. Diaz verloor de spurt om de eerste plaats van Mats Lunders wat zeker geen schande is!

Het artikel in de Zeewacht.

Toen ik begin deze week geïnterviewd werd was ik al achterdochtig, mijn resultaten in het veldlopen zijn op zijn best 'middelmatig' er is geen andere reden dan bladvulling om mij te interviewen.
Toen ik het stukje dit weekend las moest ik even slikken, dit was op zijn best een slordige samenvatting van wat ik gezegd had. Ik kan best geloven dat er zoveel toppers helemaal geen zin meer in interviews hebben.

tekst

Er vonden in het weekend geen veldlopen, crossen of meetings plaats in West-Vlaanderen. Toch kwam er een Hermesser in actie. Lorenzo Coopman trok naar de veldloop in Zele en werd er bij de lange cross van 9180m 15de op 35 deelnemers. Ik kan er mee leven met die uitslag (ik zei , ik ben tevreden) vertelt de Oostendse heftruckchauffeur (relevantie?!). Dit was een goed bezette Oostvlaamse veldloop. Ik ging Bart Maene vooraf die enkele jaren geleden provinciaal kampioen op de 5000 en 10000m werd (dit heb ik niet gezegd, ik ken Bart Maene niet, toen de interviewer dit suggereerde heb ik gezegd dat dit in perspectief gezien moest worden -> waar zit de atleet in zijn cyclus? )
Dit weekend komt Boechout aan de beurt en daarna de crosscup in Brussel. Ik loop pas 4 jaar en leg me dit jaar voor het eerst serieus op het veldlopen toe (heb ik niet gezegd, ik zei dat het veldlopen ter ondersteuning van mijn komend pisteseizoen loop, nuance); Normaal dus dat het bij de Crosscup in Roeselaere bij een 41ste plaats van 45 bleef. (het waren er 46, en ik ga daar helemaal niet zo licht over als de auteur laat uitschijnen.) Dat schrikt mij niet af. Van die wedstrijden wordt een atleet beter.
Straatlopen zijn niet aan mij besteed. ( Dit heb ik niet gezegd, de auteur zelf deed minachtend over straatlopen en probeerde mij deze uitspraak in de mond te leggen.) Ik loop wekelijks toch bijna 110kilometer (lezers van deze blog weten dat dit meestal meer is, behalve in het pisteseizoen) Mijn aandacht gaat naar de piste uit. Ik wil als master de 10000m lopen in 32'30.

En we doen verder ....

Ondanks de dit jaar wel heel vroege winterprik probeer ik mijn loopvolume constant te houden. Door de sneeuw en de lage temperatuur zakt het looptempo wel drastisch. Ik loop gemiddeld wel 45 secondes tot een minuut trager per kilometer, maar dat is helemaal niet erg. Extreme (weers)omstandigheden kun je niet negeren, probeer je dat wel te doen dan zul je daar hoe dan ook een prijs voor betalen !

Deze week was ook op andere vlakken erg taxerend, het leek wel alsof alles waar ik als loper voor sta "under attack" was. Na alles goed doorgedacht te hebben blijf ik bij ongeveer alles wat ik voordien al vond staan! Het is alleen jammer dat ik mijzelf zo moeilijk kan uitleggen, en dat is niet enkel jammer voor mijn ego, het is ook jammer voor de mensen om mij heen, zoveel mensen trainen volgens systemen die hun ver verwijderd houden van hun maximale kunnen ... .

Wie oren heeft die ... !

1. Teveel lopers met ambitie lopen quasi geen volume, wie een laag volume loopt ( alles onder de +- 70km) niet een exceptioneel lichaam heeft en niet extreem getalenteerd is ( ongeveer 98% van ons dus) moet rekening houden met langdurige blessures en een beperkt rendement ( na een paar jaar zul je, je progressie moeten tellen in een handvol secondes in plaats van tientallen secondes op afstanden van 10kilometer tot de Halve marathon.)
   
2. Stretchen VOOR de wedstrijd is idioot.
3. Trainen in spikes, 'minimal shoes' of racers is NIET per definitie slecht. Wedstrijden lopen in schoenen ( of spikes) die je voordien nooit gedragen hebt daartegenover is DEBIEL.
4. Je trainingsschema laten afhangen van een hartslagmeter is inefficiënt en eenzijdig. Hartslag is 1 parameter en niet het alfa en omega waarvan je training moet laten afhangen.

Niet dat ik geloof dat dit zal helpen maar kom, ik heb 't toch nog eens gezegd ...

De week dan

• Zaterdag 6,5 km; loslopen
• zondag 12 km; Cross te Zele
• maandag 10 km loslopen in groep
• dinsdag 20 km; Naar mijn werk en terug. 1,7 - 8,3 -8,3 - 1,7
• woensdag 14 km; Training in de sneeuw.
• donderdag 31 km; 2 loopjes alles rustig tempo door de sneeuw en de koude.
• vrijdag : 22km gespreid over 2 loopjes.