De "vorm van de dag" is iets wat je niet kan forceren, je kunt enkel de omstandigheden zo gunstig mogelijk maken, en dan kun je enkel hopen dat die 'vorm' er is.
Wedstrijd
Al vanaf het moment dat ik me in het spoor zette van Dominique Verbeke wist ik het -na 200m dus- geen superbenen vandaag. Toch bleef ik vooraan meelopen, op de prik van VanslamBrouck Tom reageerde ik gezwind. Maar na enkele 100-derden meter wist ik het al, dit was mezelf voor de gek houden, blufpoker.
Ik hield eventjes in maar de schade was gemaakt, ik kon niet volgen bij Chris Blomme en Verbeke.
Ik keek om maar daar was een gigantisch gat geslagen op de achtervolgende groep, dit zou weer een van die eenzame lopen worden, een van de redenen waarom ik liever geen 10kilometer wedstrijden meer loop, je komt nauwelijks vooruit, de finish is nergens te bekennen en er staat geen luis langs de weg, behalve de occasionele automobilist die zichzelf afvraagt wat er in godsnaam leuk kan zijn om in de gietende regen je half lam te lopen ... ik vraag het me soms ook af.
aankomst
Pisnijdig was ik, gelukkig regende het zo hard dat ik snel afgekoeld was. En tegen de avond vond ik terug vrede met mezelf en de wereld om me heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten