Het zeggen is niet hetzelfde als het ervaren
Ik wist dat deze wedstrijd een hele zware dobber ging worden. Het doel was niet gedubbeld worden en realistisch gezien was dit een haalbaar doel. Wat niet wegneemt dat, een zo minimaal doel te moeten stellen als hoogst haalbaar, pijn doet en je trainingsdiscipline op losse schroeven zet.
De wedstrijd
Na het startschot liep ik naar mijn gevoel op mijn maximaal te verantwoorden startsnelheid, maar dat bracht weinig zoden aan de dijk, na dik 200meter ... laatste plaats.
Ik deed wat ik kon maar ik haalde bitter weinig lopers in als ik er 5 zal ingehaald hebben zal het een succes zijn. Vanaf ronde 2 was het duidelijk dat er niets meer zou gebeuren voor mij, de loper voor mij was sneller en het volk achter me was trager. Het enige wat ik nu nog kon doen was proberen niet gedubbeld te worden, want dat het close ging worden, dat stond in de sterren geschreven.
In de voorlaatste ronde zag ik ineens de quad van de televisie, ik wist dat ik me echt ging mogen reppen om van die vernedering gespaard te moeten blijven. Het lukte me net, maar het had geen 400m verder mogen zijn of ik was gedubbeld!
Toen ik een 5tal minuten later aankwam was ik opgelucht, maar ik weet niet of ik hier deugd van heb gehad ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten